Çocuğun Boşanma Olayına Sağlıklı Tepkide Bulunmasini Sağlayan Etkenler

1. Boşanma olayınin ne olduğunun, anne baba tarafından anlatılması
2. Eşlerin birbirlerini kötülememesi, suçlamaması
3. Boşanma olayıyla anne babasini kaybetmeyeceği, eskisi gibi ikisinin de kendisini sevmeye devam edeceğinin anlatılması
4. Çocuğun, anne baba çatışmasınin dışında tutulması
5. Boşanma sonrası karşılaşılan güçlüklerin abartılmaması
6. Anne babanın, psikolojik olarak sağlıklı bireyler olması
7. Çocuğun, boşanma öncesinde de sonrasında da anne babayla sevgiye dayalı bir ilişkisinin olması
8. Çocuğun eğitimi konusunda anne babanın tutarlı davranması
9. Çocuğun kendisine olan saygısının yüksek olması
10. Çocukla birlikte yaşayanın, diğerinin çocukla ilişkisini engellememesi
11. Çocuğun sürekli kalacağı bir evinin olması, bu yuvanın sürekli değişmemesi
12. Diğer ebeveyne hafta sonu veya tatil günlerinde gittiğinde, isteklerinin makul ölçüler içinde yerine getirilmesi, şımartıcı davranışlardan uzak durulması
13. Sorunların duygusal boyutlarıyla çocuklarla paylaşılmaması, onların hakem olarak kullanmaması
14. Çocuklar babayla kaldıkları zaman, genelde babanın anne, kardeş gibi yakınları onun sorumluluğunu üstlenmektedir. Bu durumda annenin hiçbir şekilde kötülenmemesi, aleyhine bir şey söylenmemesi (Çocuk, anne babayı ayrı ayrı sevdiği için her ikisiyle de özdeşim kurar. Bu özdeşimi zedeleyecek durumlar, çocuğa kendisini kötü hissettirir.)
15. Babanın, çocuğun sorunlarıyla ilgili olarak anneyle görünmekten kaçınmaması, mümkün olan konularda ona destek vermesi
16. Evden ayrılan ebeveynin, çocuk için önemli olan diploma töreni, karne alınması gibi durumlarda, bugünlerin önemini unutmaması ve çocuğun yanında yer alması
17. Anne babanın düşmanca tavırlarını sürdürmemesi (Çocuk da bu davranışı kopyalar, benzer durumlarda, insan ilişkileri için benzer saldırgan davranışlar sergiler.)
Çocuğun, güvenli bir kişilik yapısı sunabilmek için, anneyle doyurucu bir ilişkiye ihtiyacı vardır. Babanın görevi de, çocuğun temelde anneyle geliştirdiği güvenli yapıyı dış çevreye açabilmesi için çocuğun yanında yer almak ve onu desteklemektir.